Η Ήπειρος είναι ένα ορειβατικό διαμάντι με απέραντα δάση και αλπικές πλαγιές. Ανάμεσα στην Τραπεζίτσα και την Τύμφη κυλάει ο ποταμός Αώος. Χωρίζει τα δυο βουνά στη μέση και μετά από πολλά χιλιόμετρα εισβάλλει στην Αλβανία. Ο Αώος είναι το μόνο ελληνικό ποτάμι που δεν καταλήγει σε ελληνικά χωρικά ύδατα αλλά φτάνει στην Αδριατική μετά από 190 χιλιόμετρα εντός Αλβανίας.
Με βάση την Κόνιτσα μπορούμε να επισκεφτούμε πολλά μέρη με πεζοπορικό ενδιαφέρον. Η δημοφιλέστερη διαδρομή ξεκινάει από το πέτρινο γεφύρι της Κόνιτσας και ανηφορίζει προς τη Μονή Στομίου αλλά και πολύ πιο ψηλά ως το αλπικό της Τύμφης.
Στην τελευταία μας επίσκεψη περπατήσαμε μέχρι το διάσελο του Καλογερικού περνώντας από τη Μονή Στομίου. Η διαδρομή είναι εύκολη μέχρι το μοναστήρι. Μετά από αυτό η ανηφόρα γίνεται αρκετά απότομη αλλά το μονοπάτι είναι ασφαλές.
Διαδρομή
Ξεκινάμε από το πέτρινο γεφύρι περνώντας στη δεξιά πλευρά και περπατάμε πάνω στο χωμάτινο δρόμο. Σε δέκα περίπου λεπτά φτάνουμε σε μια ορειβατική ταμπέλα που μας δείχνει ότι μπορούμε να επιλέξουμε την πορεία μας συνεχίζοντας είτε στο δρόμο ή να πάμε δεξιά από το μονοπάτι. Και οι δύο επιλογές οδηγούν στο ίδιο σημείο.
Εμείς προτιμήσαμε να ανέβουμε από το μονοπάτι και να επιστρέψουμε από το δρόμο. Το μονοπάτι κινείται πιο ψηλά από την κοίτη του ποταμού και είναι ευκρινές και σηματοδοτημένο. Το δάσος σε αυτό το σημείο αποτελείται από φυλλοβόλα δέντρα (γαύροι) ενώ συναντούμε και δασική πεύκη.
Αρκετά πιο ψηλά βρίσκουμε ξανά το δασικό δρόμο και τον ακολουθούμε μέχρι το μοναστήρι. Σε δύο σημεία το μονοπάτι μειώνει την απόσταση κόβοντας τις στροφές και μπορούμε να μπούμε ξανά σε αυτό.
Έξω από το μοναστήρι υπάρχουν καρέκλες και τραπεζάκια όπου μπορούμε να ξεκουραστούμε. Αφού κάνουμε την απαραίτητη στάση συνεχίζουμε ακολουθώντας την ταμπέλα που γράφει προς Σιάδι Μύγας. Στην αρχή περπατάμε πάνω σε παλιό δασικό δρόμο μέχρι να φτάσουμε σε ένα ξηρό ρέμα (κατεβάζει νερό μόνο όταν λιώνουν τα χιόνια) όπου περνάμε απέναντι. Έπειτα μπαίνουμε ξανά σε μονοπάτι.
Από αυτό το σημείο η διαδρομή γίνεται πιο απότομη και κουραστική. Συνεχίζουμε σταθερά στο μονοπάτι μέχρι να βγούμε στο διάσελο Καλογερικού. Από εδώ μπορούμε να συνεχίσουμε προς Σιάδι Μύγας ή να πάμε με προσοχή αριστερά μέχρι την ανώνυμη κορυφή και να απολαύσουμε τη θέα. Εμείς πήγαμε μέχρι τη μικρή κορυφή και επιστρέψαμε.
Η διαδρομή διαρκεί 4 με 5 ώρες με επιστροφή, ανάλογα με το ρυθμό μας. Τις μέρες με βροχή καλό είναι να αποφεύγουμε την πεζοπορία γιατί μαλακώνει το χώμα και πέφτουν πέτρες.
Ειδικά στο δασικό δρόμο που κινείται δίπλα στο ποτάμι. Και στο μονοπάτι χρειάζεται να προσέχουμε να μην φύγει κάποια πέτρα. Οι περισσότεροι άνθρωποι περπατάνε στο δρόμο ο οποίος κινείται ακριβώς κάτω από το μονοπάτι.
κείμενο – φωτογραφίες – βίντεο: Πάνος Μπαμπαλούκας
