Τα Βαρδούσια (2.495μ.) φημίζονται για τις αλπικές χειμερινές διαδρομές σε μικτό τερέν. Κάθε χειμώνα έχουν την τιμητική τους αφού εκατοντάδες ορειβάτες σκαρφαλώνουν στους γκρεμούς δίπλα από τα καταφύγια.
Η ψηλότερη κορυφή ονομάζεται Κόρακας και το επίπεδο δυσκολίας για να φτάσουμε σε αυτήν ανεβαίνει κατακόρυφα όταν το βουνό είναι χιονισμένο. Το οροπέδιο που βρίσκεται η κορυφή είναι κυκλωμένο από γκρεμούς με απότομες ανηφοριές και λούκια. Μια ωραία διαδρομή για να φτάσουμε σε αυτήν γίνεται από την περιοχή Κοπρισιές.
Ακόμη και αυτή όμως η εκδοχή χρειάζεται προσοχή μια που στο πρώτο κομμάτι το βουνό έχει έντονη κλίση ενώ με άφθονο χιόνι υπάρχει και ο κίνδυνος χιονοστιβάδας. Με κατάλληλες όμως συνθήκες και παγωμένο χιόνι η διαδρομή είναι απολαυστική.
Για να γλυτώσουμε το περπάτημα στο δάσος μπορούμε να κατευθυνθούμε με το αυτοκίνητο στην τοποθεσία Προφήτης Ηλίας περνώντας από το χωριό Αθανάσιος Διάκος και από εκεί να ακολουθήσουμε το μονοπάτι προς το αλπικό. Ο δασικός δρόμος τον περισσότερο καιρό είναι ανοιχτός και μόνο μετά από έντονες βροχές ή χιονοπτώσεις κλείνει. Υπάρχει και ταμπέλα μετά το χωριό που γράφει “προς καταφύγιο”.
Από εκεί ανηφορίζουμε σε καλογραμμένο μονοπάτι έχοντας δεξιά το Βουνό της Χωμήριανης, ενώ στο βάθος αριστερά διακρίνεται η πανέμορφη κορυφή Του Γκιώνη το Πλάι. Εμείς συνεχίζουμε σταθερά στο μονοπάτι και σε περίπου μισή ώρα πάμε αριστερά προς τα βράχια. Εδώ το μονοπάτι ανηφορίζει από δύο σημεία και μπορούμε να διαλέξουμε την πιο εύκολη εκδοχή ανάλογα πάντα με την ποσότητα του χιονιού.
Συνεχίζουμε λοξά αριστερά τραβερσάροντας κάτω από τις Κοπρισιές μέχρι να φτάσουμε αρκετά παραπάνω σε ένα βράχινο τοίχο. Στο σημείο αυτό ξεκινάει το απότομο κομμάτι. Η κλίση του εδάφους αγγίζει τις 60 μοίρες και επιβάλλεται να έχουμε χειμερινό εξοπλισμό. Κραμπόν και διπλό πιολέ προσφέρουν μέγιστη ασφάλεια στην κίνησή μας.
Ανεβαίνουμε διαδοχικά δύο απότομες πλαγιές φτάνοντας σε πλάτωμα με λόφους κάτω από ψηλές κορυφές. Το τοπίο εδώ είναι μαγικό και τις πρωινές ώρες το ανάγλυφο δημιουργεί σκιές και έντονο κοντράστ για φωτογραφίες.
Στη συνέχεια κινούμαστε προς τα δεξιά και μετά αριστερά κάνοντας μια τραβέρσα ως την τελευταία ανηφόρα για το μεγάλο πλάτωμα που βρίσκεται κάτω από την κορυφή. Σε αυτό το μέρος της διαδρομής υπάρχουν αρκετέ επιλογές πορείας. Καλό είναι να ακολουθήσουμε αυτή με τη μικρότερη επικινδυνότητα.
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι η χάραξη των καλοκαιρινών μονοπατιών δεν αποτελούν πάντα την καλύτερη επιλογή για τις χειμερινές αναβάσεις. Το χειμώνα κρίνουμε εμείς που θα κινηθούμε στο χιόνι.
Αφού φτάσουμε στο οροπέδιο (μεγάλο πλάτωμα) συνεχίζουμε αριστερά προς την κορυφή. Στην αρχή η κλίση είναι ήπια αλλά τα τελευταία μέτρα για την κορυφή δυσκολεύουν. Θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί γιατί αριστερά και δεξιά υπάρχει γκρεμός.
Η αλήθεια για τα Βαρδούσια είναι ότι ακόμη και οι κλασικές διαδρομές αλλάζουν – ανάλογα πάντα με την ποσότητα χιονιού που έχει πέσει στο βουνό και τον άνεμο. Υπάρχει περίπτωση το τελευταίο πέρασμα για την κορυφή να είναι εύκολο αλλά αν παγώσει μπορεί να γίνει επικίνδυνο. Εμείς στην τελευταία μας βόλτα το πετύχαμε παγωμένο ενώ και το χιόνι ήταν άφθονο με αποτέλεσμα να βάλουμε ένα σχοινάκι για έξτρα ασφάλεια.
Αν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία για το πέρασμα καλό είναι να χρησιμοποιούμε ότι υλικό ασφαλείας έχουμε. Οι πτώσεις εκεί δεν συγχωρούνται και με πάγο πολλά μπορούν να συμβούν. Το ίδιο ισχύει και για το κλασικό λούκι κατάβασης από το μεγάλο πλάτωμα που βρίσκεται βορειότερα. Για το γυρισμό επιλέξαμε να κατέβουμε από εκεί αλλά το χιόνι και ο ήλιος που το είχε ζεστάνει μας έκανε να αλλάξουμε γνώμη και να επιστρέψουμε από την ίδια διαδρομή που ανεβήκαμε.
Το κλασικό λούκι στην επίσκεψη μας είχε πάρα πολύ χιόνι και η πλαγιά έκανε ένα φούσκωμα προς τα έξω δημιουργώντας μας αμφιβολίες για την κατάβαση. Γι’ αυτό το λόγο πάντα κάνουμε εκτιμήσεις στο βουνό και αποφασίζουμε αν αξίζει το ρίσκο η όχι. Στα Βαρδούσια δυστυχώς έχουν γίνει αρκετά ατυχήματα με ορισμένα από αυτά θανατηφόρα.
Η διαδρομή είναι απολαυστική αλλά με πολύ χιόνι θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί ενώ καλό είναι να αποφεύγονται οι μέρες με μεγάλες διακυμάνσεις στη θερμοκρασία. Θα χρειαστούμε περίπου 8 ώρες για να ανέβουμε και να κατέβουμε. Αυτό όμως μπορεί να αλλάξει κατά πολύ στην περίπτωση που το χιόνι είναι μαλακό και βουλιάζουμε.
κείμενο – φωτογραφίες – βίντεο: Πάνος Μπαμπαλούκας