Πάνω από την τεχνητή λίμνη Δόξα ξεπροβάλουν δύο κορυφές με υψόμετρο κοντά στα 2.100μ. Η Ντουρντουβάνα και η κορυφογραμμή του Νησιού. Μεταξύ τους ενώνονται από το διάσελο του κυνηγού και μέχρι εκεί έχουν κοινό μονοπάτι.
Στη δυτική πλευρά της λίμνης υπάρχει μια ταμπέλα που μας δείχνει την είσοδο στο μονοπάτι η οποία γράφει “προς Τριανταφυλλιά”. Στους πρόποδες γύρω από τη λίμνη υπάρχει πυκνό δάσος από πεύκα και πιο ψηλά από έλατα. Τα φυλλοβόλα είναι αρκετά πιο λίγα με τα περισσότερα να βρίσκονται στα δυτικά. Όλο το πρώτο κομμάτι της διαδρομής γίνεται μέσα στο δάσος μέχρι και το διάσελο του κυνηγού.
Το μονοπάτι είναι σηματοδοτημένο και μόνο σε περίπτωση αφηρημάδας μπορεί να το χάσουμε. Από το διάσελο είναι ορατός ο Ερύμανθος και πολλές άλλες κορυφές γύρω από αυτόν. Ως εδώ φτάνει ο δασικός δρόμος που ξεκινάει από χαμηλά και συνεχίζει προς νοτιοδυτικά. Εμείς συνεχίζουμε δεξιά προς την κορυφή του Νησιού. Η πορεία είναι εμφανέστατη.
Για να φτάσουμε στο Νησί θα πρέπει να διασχίσουμε όλο το μήκος της κορυφογραμμής μέχρι το μεγάλο γκρεμό που μας χωρίζει από το Μαδερό. Στη μισή διαδρομή το περπάτημα είναι εύκολο. Από ένα σημείο και μετά αρχίζουν να εμφανίζονται βράχινα περάσματα μέτριας ή χαμηλής δυσκολίας όπου θα χρησιμοποιήσουμε και τα χέρια μας για ασφάλεια. Μένοντας σταθερά στην κορυφογραμμή τόσο περισσότερο ενδιαφέρον έχει η πορεία.
Αφού ανέβουμε και κατέβουμε αρκετές φορές τους βράχινους σχηματισμούς, θα βρεθούμε μπροστά στην τελευταία κορυφή η οποία σύμφωνα με τους ορειβατικούς χάρτες ονομάζεται Νησί. Παρόλο που οι χάρτες δείχνουν ξεκάθαρα ποια είναι η σωστή κορυφή η πλακέτα με την ονομασία Νησί έχει τοποθετηθεί αρκετά πιο πριν. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν έχει γίνει κάποιο λάθος αλλά ερευνώντας παλαιότερους χάρτες προσέξαμε ότι και σε αυτούς ισχύει το ίδιο.
Μέχρι το άκρο της κορυφογραμμής θα χρειαστούμε 4 με 5 ώρες. Από το σημείο αυτό βλέπουμε μεγάλο μέρος του Χελμού και ακριβώς δίπλα το Μαδερό και το Γαρδίκι. Οι δύο αυτές κορυφές αποτελούν μέρος της διαδρομής “Χτένια Χελμού”.
Στα νοτιοδυτικά υπάρχει μια πολλά υποσχόμενη κόψη που ξεκινάει από χαμηλά και καταλήγει στο ψηλότερο σημείο του Νησιού. Βόρεια και ανατολικά μπορούμε να δούμε τη Μεγάλη Ζήρεια τον Ολίγυρτο και το Γερόντιον Όρος.
Αφού ξεκουραστούμε μπορούμε να επιστρέψουμε στη λίμνη από την ίδια διαδρομή ή να κατέβουμε από τη βόρια πλευρά προς τα πλατώματα που βρίσκονται δίπλα στο διάσελο του Μαδερού. Εμείς επιλέξαμε να πάμε προς τα πίσω και κάπου στη μέση σε ένα σημείο με ένα μεγάλο χαρακτηριστικό βράχο σαν σκέπαστρο ξεκινήσαμε την κατάβαση.
Η επιλογή αυτή έχει “κόστος” για τα γόνατα αφού η πλαγιά είναι αρκετά απότομη. Ακολουθώντας τις στράτες των ζώων πρώτα κάθετα και μετά προς τα αριστερά αρχίσαμε να χάνουμε ύψος. Μετά από ώρα και πολύ κόπο φτάσαμε στο πλάτωμα από όπου συνεχίσαμε προς το δάσος χαμηλότερα.
Το μονοπάτι που έρχεται από το διάσελο του Μαδερού είναι αρκετά γλιστερό και παρακάτω γίνεται ακόμη πιο απότομο. Αφού βγάλουμε και αυτό το κομμάτι θα βρεθούμε μπροστά στο δασικό δρόμο που μας οδηγεί μέχρι τη λίμνη. Η κυκλική πορεία διαρκεί περίπου 9 ώρες. Είναι απαραίτητο να έχουμε νερό μαζί όπως και τρόφιμα. Η ίδια διαδρομή χιονισμένη γίνεται πολύ πιο απαιτητική και επικίνδυνη.
κείμενο – φωτογραφίες – βίντεο: Πάνος Μπαμπαλούκας
