Η Φούρκα βρίσκεται δεξιά από τα Τζουμέρκα και επικοινωνεί με τον Κριάκουρα από το διάσελο της Νεράιδας. Βορειότερα ορθώνεται η Κακαρδίτσα με την ψηλότερη κορυφή της περιοχής. Με υψόμετρο 2090μ. και εντυπωσιακή κορυφογραμμή η Φούρκα αποτελεί μια καλή επιλογή για πεζοπορία.
Το δάσος χαμηλότερα αποτελείται από φυλλοβόλα και αειθαλή δέντρα και είναι πολύ όμορφο. Στα ρέματα υπάρχουν πλατάνια ενώ θα δούμε και το γνωστό σφένδαμο όπως και γαύρο. Σε ορισμένα σημεία βρίσκονται δίπλα σε έλατα δημιουργώντας ένα μεικτό πολύχρωμο δάσος. Στις απότομες πλαγιές της οροσειράς έχουν βρει καταφύγιο αγριόγιδα, ενώ η περιοχή έχει λύκους και αρκούδες.
Το χωριό Νεράιδα είναι χτισμένο ανάμεσα από τον Κριάκουρα και τη Φούρκα. Στην κεντρική πλατεία του χωριού υπάρχουν δυο καφενεία με τα απαραίτητα ενώ το απόγευμα προσφέρουν και φαγητό. Η πλατεία έχει θέα προς το νότο, τον Αχελώο και τα ατελείωτα δάση της Πίνδου. Κάθε Αύγουστο το χωριό γεμίζει με επισκέπτες και παιδάκια που παίζουν δίπλα στην εκκλησία. Η Νεράιδα όπως και τα υπόλοιπα χωριά τριγύρω δεν ανήκουν στα πιο γνωστά τουριστικά μέρη και γι αυτό ακριβώς το λόγο έχουν τη δικιά τους γοητεία. Οι άνθρωποι εδώ ακόμη λένε καλημέρα και σου πιάνουν την κουβέντα. Οι τιμές στο φαγητό και στο ποτό είναι από τα παλιά τα χρόνια.
Τα ορεινά χωριά της Πίνδου είναι κρυμμένοι θησαυροί για ανθρώπους που ψάχνουν διαφορετικές ιστορίες.
Η διαδρομή για το βουνό
Από τη Νεράιδα μπορεί κανείς να ανέβει στον Κριάκουρα και στη Φούρκα. Για καμιά κορυφή από τις δύο όμως δεν υπάρχει σήμανση. Ωστόσο η πορεία είναι εύκολα αντιληπτή. Ανηφορίζουμε προς τα τελευταία σπίτια του χωριού περνώντας δίπλα από το παλιό δημοτικό σχολείο και στρίβουμε στο δασικό δρόμο δεξιά. Στη συνέχεια ακολουθούμε το δρόμο προς τα πάνω και μπαίνουμε στο ελατόδασος. Παραπάνω θα δούμε ένα περιφραγμένο εκκλησάκι όπου υπάρχει πηγή και πλάτωμα κατάλληλο για κατασκήνωση. Η περίφραξη υπάρχει για να μη μπαίνουν τα ζώα μέσα. Λίγο παραπάνω υπάρχουν στάνες με βόδια. Εμείς συνεχίζουμε πάντα πάνω στο δασικό δρόμο. Υπάρχουν μικρά κοψίματα μέσα στο δάσος αλλά χωρίς σήμανση υπάρχει περίπτωση να χαθούμε οπότε δεν προτείνεται.
Η κλίση του δρόμου είναι υποφερτή και σύντομα φτάνουμε στο τέλος του δάσους. Στο σημείο που αρχίζει το αλπικό μπορούμε να αφήσουμε το δρόμο και να ακολουθήσουμε τις στράτες των ζώων. Ο δρόμος εδώ φεύγει προς τα αριστερά περνώντας κάτω από τις απότομες πλαγιές του Κριάκουρα με τις χαρακτηριστικές σάρες. Εμείς τον αφήνουμε και συνεχίζουμε ευθεία. Παραπάνω θα βγούμε ξανά στο δρόμο δίπλα σε μια φουρκέτα. Ακριβώς πάνω στη στροφή και δεξιά υπάρχει η είσοδος του μονοπατιού που μας οδηγεί στο διάσελο. Υπάρχει ένας μικρός κούκος που μας δείχνει την ύπαρξη του μονοπατιού.
Σε αυτό το σημείο είναι καλό να βρούμε το μονοπάτι γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα περπατήσουμε πάνω στο δρόμο ο οποίος είναι κάπως αδιάφορος. Η πορεία μας συνεχίζεται πάνω σε ώμο και μας οδηγεί στο διάσελο. Σε περίπτωση που δεν έχουμε νερό θα πρέπει να ακολουθήσουμε το δρόμο προς τα κάτω και να βρούμε μια πετρόχτιστη πηγή.
Φτάνοντας στο διάσελο στρίβουμε δεξιά και περπατάμε προς τη συρμάτινη μάντρα. Περνάμε από την αριστερή πλευρά για να βρούμε το μονοπάτι. Η διαδρομή συνεχίζει από την αριστερή πλευρά της πλαγιάς. Τα ζώα κρατάνε το μονοπάτι ανοιχτό. Εδώ υπάρχουν δύο σημεία στα οποία θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί γιατί το μονοπάτι γλιστράει. Έπειτα η κλίση του εδάφους γίνεται απότομη.
Ανεβαίνουμε την πλαγιά από όπου κρίνουμε ότι είναι πιο ασφαλές μέχρι να βγούμε ψηλά στη λάκα κάτω από την κορυφή του βουνού. Η κορυφή πλέον βρίσκεται ακριβώς απέναντι. Ανηφορίζουμε την απότομη πλαγιά και ανεβαίνουμε σε όποια κορυφή μας αρέσει. Η θέα από εδώ πάνω είναι εξαιρετική.
Πληροφορίες
Η διαδρομή διαρκεί περίπου 6 με 7 ώρες με επιστροφή. Το μεγαλύτερο κομμάτι είναι εύκολο. Στο αλπικό χρειάζεται προσοχή. Με χιόνια η ίδια διαδρομή μοιάζει να γίνεται αρκετά επικίνδυνη.
Ελπίζουμε στο μέλλον να ανοιχτεί κάποιο μονοπάτι που θα περνάει μέσα από το δάσος αποφεύγοντας το δασικό δρόμο. Είναι κρίμα που δεν υπάρχει εναλλακτική διαδρομή σε ένα τόσο όμορφο δάσος.
Νερό υπάρχει μέσα στο χωριό. Στο εκκλησάκι πάνω από το χωριό. Και στο αλπικό πριν το διάσελο πάνω στο δρόμο. Η ανάβαση έγινε αρχές Αυγούστου και η πηγή ψηλά έβγαζε νερό. Δεν γνωρίζουμε αν έχει νερό όλα τα καλοκαίρια.
Κατάλληλο μέρος για κατασκήνωση υπάρχει πάνω από το χωριό στο εκκλησάκι. Επίσης προτείνεται και το δημοτικό σχολείο τους μήνες που δεν έχει επισκέπτες το χωριό γιατί τον Αύγουστο εκεί παίζουν τα παιδιά και οι σκηνές μπορεί να ενοχλούν.
κείμενο – φωτογραφίες – βίντεο: Πάνος Μπαμπαλούκας
