Το μακρόστενο όρος Καντήλι, στη βορειοδυτική Εύβοια, δεν είναι το ψηλότερο βουνό του νησιού, αλλά φημίζεται για τη μοναδική θέα που έχει στον ευβοϊκό κόλπο. Παρά το χαμηλό του ύψος, στις πλαγιές του υπάρχουν έλατα, τα οποία ξεκινούν από τα 500μ- ένα άτυπο ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα, αφού πιθανολογείται ότι είναι το μοναδικό ελατόδασος σε τόσο χαμηλό υψόμετρο. Γκρεμοί που φτάνουν ως τη θάλασσα και δέντρα κατεστραμμένα από κεραυνούς και τους δυνατούς ανέμους συνθέτουν το εντυπωσιακό σκηνικό λίγο πριν την κορυφή.
Στους πρόποδες του βουνού κυριαρχούν τα πεύκα, ενώ στα βόρεια τα παλιά ορυχεία έχουν δυστυχώς καταστρέψει ένα κομμάτι του φυσικού τοπίου. Η εκμετάλλευση στην περιοχή σταμάτησε όταν εμφανίστηκαν υπόγεια νερά στους κρατήρες, που δημιουργήθηκαν κατά την εξόρυξη λευκόλιθου. Από τότε, δέντρα έχουν σταδιακά αρχίσει να ξαναφυτρώνουν κοντά στη λίμνη, που έχει δημιουργηθεί, και πολλά ζώα- ερπετά κυρίως- πλησιάζουν αναζητώντας τροφή, όμως οι πληγές χρειάζονται ακόμα αρκετό καιρό για να επουλωθούν.
Οι δασικοί δρόμοι του βουνού ενδείκνυνται για ποδηλασία, ενώ οι ελκυστικές παραλίες στη δυτική πλευρά προσεγγίζονται μόνο με σκάφος. Ο τελευταίος κοντινός παραλιακός δρόμος, στα νότια, σταματάει λίγο μετά το χωριό Δάφνη. Τα λιγοστά χωριά της περιοχής είναι αρκετά απομονωμένα, αφήνοντας μεγάλες εκτάσεις ανεκμετάλλευτες και ιδανικές για ελεύθερη κατασκήνωση.
Κορυφή
1.236μ.
Αποστάσεις
Αθήνα: 132χλμ.
Θεσσαλονίκη: 513χλμ.
Καταφύγια
Δεν υπάρχουν καταφύγια.
Προτεινόμενη διαδρομη
Τρούπι – Στρουγκίτσα: Ακολουθούμε το δρόμο από Χαλκίδα για Μαντούδι. Φτάνουμε στο χωριό Προκόπι και στην επόμενη διασταύρωση στρίβουμε αριστερά για τα χωριά Δαφνούσα, Τρούπι. Μπαίνοντας στο χωριό Τρούπι ανηφορίζουμε μέχρι να φτάσουμε στην εκκλησία Αγία Τριάδα. Από εδώ ξεκινάει η πεζοπορία. Σήμανση επάνω σε κολόνα της ΔΕΗ που μας δείχνει τον χωματόδρομο που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Ξεκινάμε την πορεία μας πάνω στο δρόμο και σε λίγο βρίσκουμε σημάδια, που μας οδηγούν στο μονοπάτι, στα αριστερά μας. Προχωράμε και πολύ σύντομα ξαναβγαίνουμε στο δασικό δρόμο. Στην περιοχή γίνονται έργα υδροδότησης του χωριού Τρούπι με αποτέλεσμα το μονοπάτι να έχει καταστραφεί. Έτσι συνεχίζουμε στην απότομη ανηφόρα του δρόμου μέχρι να ξαναμπούμε στο μονοπάτι. Στη συνέχεια συναντούμε άλλες δυο φορές το δρόμο και σύντομα φτάνουμε στη θέση Σέλι όπου υπάρχει το υδραγωγείο και πηγή.
Μετά την πηγή συνεχίζουμε για λίγο στο μονοπάτι, συναντάμε ξανά το δρόμο και βρίσκουμε το μονοπάτι αριστερά μας. Από εδώ ανηφορίζουμε μέχρι το διάσελο, με θέα τον ευβοϊκό κόλπο. Προχωράμε αριστερά στον χωματόδρομο μέχρι που φτάνουμε στην Καλή Πηγή και το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής. Η περίφραξη της εκκλησίας και η διπλή πόρτα ξενίζουν και εμπνέουν ανησυχίες για το μέλλον της περιοχής, αφού είναι κάθε άλλο παρά απαραίτητα μέτρα στο βουνό.
Φεύγοντας από την εκκλησία, συνεχίζουμε στο χωματόδρομο αριστερά και μετά από πέντε λεπτά βρίσκουμε σήμανση δεξιά μας, η οποία μας οδηγεί στην κορυφή. Από εδώ το μονοπάτι γίνεται ασαφές και επιλέγουμε μόνοι μας την καλύτερη διαδρομή. Ακολουθώντας τα σημάδια ανεβαίνουμε για λίγο κάθετα και στη συνέχεια τραβερσάρουμε αριστερά μέχρι που φτάνουμε σε βραχώδη περιοχή.
Βρισκόμαστε ήδη κοντά στην κορυφή, έχοντας από πάνω μας πολλά βράχια. Εδώ είναι το Πέρασμα του Χρυσαετού. Θα χρειαστεί να κάνουμε λίγη αναρρίχηση σε χαμηλά βράχια (δεν χρειάζεται σχοινί), και αμέσως μετά φτάνουμε στο τέλος της διαδρομής μας. Από εδώ βλέπουμε την κορυφογραμμή και τα υπόλοιπα βουνά της βόρειας και κεντρικής Εύβοιας.
Δεύτερη επιλογή
Καντήλι από Δαφνούσα
Φτάνουμε στο χωριό Προκόπι και στρίβουμε προς Δαφνούσα. Μπαίνοντας στα λιγοστά σπίτια του χωριού θα δούμε ένα κίτρινο ορειβατικό σημάδι πάνω σε μια ξύλινη κολώνα και εκεί θα στρίψουμε αριστερά – στο σημείο αυτό υπάρχει μια εκκλησία.
Αφήνουμε το αμάξι στην εκκλησία και ακολουθούμε τον τσιμεντένιο δρόμο που ανηφορίζει προς την κορυφή του λόφου. Προσοχή- όχι εκείνον που πηγαίνει αριστερά, γιατί οδηγεί σε σπίτι. Ανηφορίζοντας φτάνουμε σε μικρό πλάτωμα, όπου υπάρχουν στάνες. Συνεχίζουμε στον δασικό δρόμο και σύντομα μπαίνουμε μέσα στο δάσος. Κοιτώντας γύρω μας βλέπουμε έλατα, πεύκα και φυλλοβόλα δέντρα.
Ο δασικός δρόμος σύντομα οδηγεί σε διασταύρωση. Στο σημείο αυτό, θα δούμε δύο δασικούς δρόμους που συνεχίζουν προς τα αριστερά και ένα που κινείται προς τα δεξιά. Εμείς ακολουθούμε τον δεξιό χωματόδρομο. Σε λίγο θα δούμε έναν σιδερένιο στάβλο στο αριστερό μας χέρι -σε σημείο με πλατάνια. Ο δρόμος συνεχίζει με κατεύθυνση προς τα αριστερά και ανηφορίζει.
Λίγο παραπάνω θα δούμε ένα ορειβατικό σημάδι, το οποίο θα μας βάλει αριστερά μέσα στο δάσος. Το ακολουθούμε μέχρι να ξαναβγούμε στον δασικό δρόμο. Φτάνουμε πάλι σε διασταύρωση και στρίβουμε αριστερά. Εδώ υπάρχει ένα μεγάλο οροπέδιο με φτέρες και μπροστά μας φαίνεται ξεκάθαρα η κορυφογραμμή του βουνού. Συνεχίζουμε ευθεία. Η σήμανση είναι αραιή.
Ακολουθούμε τον δρόμο και μπαίνουμε σε ένα ακόμη μονοπάτι με αρκετές πέτρες. Λίγο πιο πάνω, βρίσκουμε ξανά τον δασικό δρόμο και τον ακολουθούμε προς τα αριστερά. Προσοχή, δεν φεύγουμε δεξιά. Μετά από λίγο ακόμη περπάτημα, ο δρόμος σταματάει κι αρχίζει το μονοπάτι. Από εδώ και πέρα τα σήματα είναι περισσότερα.
Σύντομα, το μονοπάτι αποκτά μεγάλη κλίση και με βροχή το έδαφος γλιστράει πολύ. Χρειάζεται λίγη προσοχή, ώστε να μην χάσουμε τα σήματα. Η κατεύθυνση μας είναι με μέτωπο προς την κορυφογραμμή και στη συνέχεια κινούμαστε αριστερά για να βγούμε σε έναν αυχένα.
Μετά από μια κοπιαστική ανηφόρα, φτάνουμε στον αυχένα. Εδώ χρειάζεται προσοχή, ούτως ώστε να δούμε τις κορδέλες που βρίσκονται πάνω στα δέντρα και να βρούμε την αρχή του μονοπατιού, που θα μας οδηγήσει στο αλπικό κομμάτι. Βρίσκουμε τις κορδέλες και βλέπουμε το μονοπάτι. Περνάμε κάτω από τα δέντρα και μετά συνεχίζουμε πάνω στις πέτρες, περνώντας από μια σάρα.
Το μονοπάτι είναι στενό –μα εμφανές- εξαιτίας και των ζώων που κινούνται πάνω σε αυτό. Υπάρχει κίτρινο σπρέι πάνω στα βράχια, για να μας δείχνει την σωστή πορεία. Στο τέλος του μονοπατιού, φτάνουμε σε ρέμα που κατεβάζει νερό μόνο όταν βρέχει. Μπαίνουμε μέσα στο ρέμα και συνεχίζουμε προς τα πάνω, ακολουθώντας το πιστά.
Σύντομα, φτάνουμε σε μεγάλο πλάτωμα που μοιάζει με αλπικό. Συνεχίζουμε μέχρι να βγούμε στο ψηλότερο σημείο στην κορυφογραμμή. Από εδώ μπορούμε να κινηθούμε προς την ψηλότερη κορυφή, που βρίσκεται στα δεξιά μας, ή προς τα αριστερά στις άλλες κορυφές του βουνού.
Ιστορικά στοιχεία
Η αρχαία ονομασία του βουνού, “Μάκιστος”, πιθανολογείται ότι προέρχεται από τον Μάκιστο, γιο του Φρίξου. Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, το όνομα το έδωσαν οι άποικοι από τον αρχαίο Μάκιστο Ηλείας για να τους θυμίζει την πατρίδα τους.
Αξιοθέατα
Το πλατανόδασος Κηρέα είναι ιδανικό για κατασκήνωση και περπάτημα. Ο ποταμός Κηρέας κυλάει στους πρόποδες του όρους Καντήλι και είναι εύκολα προσεγγίσιμος από τον κεντρικό δρόμο.
Για τους λάτρεις της θάλασσας, σε κοντινή απόσταση υπάρχουν οι παραλίες του Πηλίου, της Βλαχιάς και της Κρύας Βρύσης, ενώ όσοι προτιμούν την πεζοπορία ή την ποδηλασία δεν θα απογοητευθούν από μια επίσκεψη στο φαράγγι της Αγίας Άννας και τους καταρράκτες του Δρυμώνα.
Σκι
Δεν υπάρχουν χιονοδρομικά κέντρα στο νησί.
