Η Μικρή Ζήρεια είναι το πρώτο ψηλό βουνό που αντικρίζουμε όταν ταξιδεύουμε από την Αττική προς την Πελοπόννησο. Ξεπερνάει για λίγο τα 2.000μ υψόμετρο και είναι η πύλη για τα βουνά της ευρύτερης περιοχής. Δυτικότερα βρίσκεται η Μεγάλη Ζήρεια, ψηλότερη και με μεγαλύτερο αλπικό όγκο, ενώ στα νότια ακολουθούν οι κορυφές Ολίγυρτος, Τραχύ, Ντουρντουβάνα κ.α.
Περιμετρικά των ψηλών κορυφών της Μικρής Ζήρειας υπάρχουν αρκετές ήπιες πεζοπορικές διαδρομές, αλλά για να ανέβει κανείς στην κορυφή θα πρέπει να περπατήσει στις απότομες αλπικές πλαγιές όπου δεν υπάρχουν καλογραμμένα μονοπάτια. Οι περισσότεροι/ες ορειβάτες επιλέγουν την κλασική διαδρομή που ξεκινάει πάνω από το χωριό Κεφαλάρι και από τα Ισιώματα μπαίνουν στο μονοπάτι που διασχίζει το δάσος μέχρι το αλπικό τμήμα. Άλλη μια διαδρομή που οδηγεί στις κορυφές είναι το μονοπάτι της Μακριάς Χούνης το οποίο είναι επικίνδυνο τις χρονιές που το βουνό μαζεύει πολύ χιόνι. Βρίσκεται κάτω από τις απότομες πλαγιές της κορυφής Χιόνι όπου στο παρελθόν έχει σημειωθεί χιονοστιβάδα.
Στην τελευταία μας επίσκεψη στο βουνό επιλέξαμε να ανέβουμε από την κορυφή Στέκος και να διασχίσουμε όλο τον ορεινό όγκο μέχρι την κορυφή Χιόνι. Ο Στέκος είναι δασωμένος με έλατα και κέδρους σχεδόν μέχρι και την κορυφή του.
Σε μια παλαιότερη ανάβαση είχαμε καταφέρει με πολύ κόπο να φτάσουμε μέχρι το αλπικό κομμάτι, κάτω από την κορυφή Βουνό Ντουσιάς, αλλά εξαιτίας του υπερβολικού χιονιού και της ομίχλης αναγκαστήκαμε να υποχωρήσουμε. Αυτήν τη φορά του βουνό μας υποδέχτηκε χωρίς χιόνια επιτρέποντάς μας να κάνουμε με ασφάλεια όλη την πορεία.
Περιγραφή διαδρομής
Η διαδρομή ξεκινάει από το χωριό Κεφαλάρι. Ανηφορίζοντας στο χωριό από τον κεντρικό δρόμο βλέπουμε στα αριστερά μας τις κορυφές Δυο Βουνά και Στέκος. Ανάμεσα από τις δύο αυτές κορυφές υπάρχει ένα ξερό ρέμα. Πηγαίνουμε προς το σημείο αυτό από το δασικό χωμάτινο δρόμο και αφήνουμε το αυτοκίνητο πάνω στη φουρκέτα στο σημείο που τελειώνει το ρέμα.
Το μονοπάτι ξεκινάει στη δεξιά πλευρά. Διακρίνεται το ίχνος που ανηφορίζει προς τους θάμνους. Αφού ανέβουμε στην πλαγιά θα δούμε τις πρώτες κορδέλες. Τα πρώτα μέτρα χρειάζονται λίγη προσοχή για να μη χάσουμε τη σήμανση. Οι θάμνοι μπερδεύουν κάπως τον πεζοπόρο.
Στη συνέχεια το μονοπάτι γίνεται ευδιάκριτο και σύντομα μας οδηγεί στην αριστερή πλευρά του ρέματος όπου αρχίζει να ανηφορίζει κάπως απότομα. Το ακολουθούμε μέχρι να βγούμε στο πλάτωμα ανάμεσα από τις κορυφές Δυο Βουνά και Στέκος.
Εκεί αφήνουμε το μονοπάτι και φεύγουμε δεξιά ακολουθώντας μια γραμμή που έχουν ανοίξει τα ζώα. Από εδώ και πέρα δεν υπάρχουν σημάδια. Η πορεία μας έχει κατεύθυνση την κορυφογραμμή του Στέκου. Είναι σημαντικό να αποφύγουμε τα σημεία με τους θάμνους και να κινούμαστε πάντα προς τα έλατα γιατί κάτω από αυτά δεν υπάρχουν θάμνοι. Η ανάβαση είναι αρκετά απότομη και επίπονη.
Με προσοχή ανεβαίνουμε όλη την απότομη πλαγιά από όπου κρίνουμε ότι είναι πιο εύκολο και φτάνουμε στην κορυφογραμμή. Φτάνοντας πάνω περπατάμε πάντα στο ψηλότερο σημείο με κατεύθυνση την κορυφή Βουνό Ντουσιάς. Το πρώτο κομμάτι είναι εύκολο.
Αργότερα θα συναντήσουμε ένα βράχινο πέρασμα το οποίο είναι το δυσκολότερο σημείο της διαδρομής. Εάν αποφασίσουμε να συνεχίσουμε πάνω στην κορυφογραμμή, θα χρειαστεί να καβαλήσουμε τα βράχια και να κινηθούμε με μεγάλη προσοχή μέχρι απέναντι (δείτε το βίντεο). Στο σημείο αυτό δεξιά και αριστερά υπάρχει γκρεμός. Σε περίπτωση που δεν θέλουμε να ρισκάρουμε στο πέρασμα, μπορούμε να κινηθούμε αριστερά και να περάσουμε από πιο χαμηλά όλα τα βράχια βγαίνοντας στην κορυφογραμμή αργότερα. Και αυτή η επιλογή χρειάζεται προσοχή. Περνώντας το δύσκολο σημείο συνεχίζουμε προς το αλπικό κομμάτι μέχρι να δούμε τα απότομα βράχια μπροστά μας.
Στο σημείο που συναντάμε το Βουνό Ντουσιάς κινούμαστε από τη δεξιά πλευρά. Η ανηφόρα θα μας οδηγήσει σε μια ράμπα από όπου θα προσεγγίσουμε την κορυφογραμμή. Και σε αυτό το σημείο υπάρχει ένα ίχνος μονοπατιού από ζώα.
Αφού βγούμε στην κορυφογραμμή η πορεία μας πλέον είναι ξεκάθαρη και σύντομα θα δούμε τις πέτρες της κορυφής Βουνό Ντουσιάς. Από εκεί μπορούμε εύκολα να πάμε προς την κορυφή Χιόνι.
Στην επιστροφή κατηφορίζουμε από το κλασικό μονοπάτι προς τα Ισιώματα και το πηγάδι Μούσιου. Αφού φτάσουμε στα ισιώματα μπαίνουμε ξανά στο μονοπάτι ακολουθώντας πιστά τις κορδέλες και θα βγούμε στο δασικό δρόμο. Τον ακολουθούμε προς τα δεξιά και σε μισή περίπου ώρα θα φτάσουμε στο σημείο που αφήσαμε το αυτοκίνητο.
Η διαδρομή διαρκεί περίπου 7 ώρες. Ένα μεγάλο μέρος γίνεται εκτός μονοπατιού και η ανάβαση είναι δύσκολη. Η Μικρή Ζήρεια μπορεί να είναι μικρότερη σε υψόμετρο από τη Μεγάλη Ζήρεια αλλά η διαδρομές για τις κορυφές είναι πιο απαιτητικές. Ακόμη και η κλασική διαδρομή χρειάζεται πολλή υπομονή. Η κορυφή Στέκος είναι σχετικά άγνωστη αλλά είναι πανέμορφη. Η κυκλική διαδρομή προτείνεται για έμπειρους ορειβάτες και ορειβάτισσες. Προτιμήστε τις μέρες με δροσιά μια που δεν υπάρχει σε κανένα σημείο νερό.
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια να ανοιχτούν νέα μονοπάτια και να συντηρηθούν τα παλιά που βρίσκονται στο βουνό. Από κάτοικο του χωριού Κεφαλάρι μάθαμε ότι πλέον υπάρχει μια νέα διαδρομή που οδηγεί στις κορυφές της Μικρής Ζήρειας. Το νέο μονοπάτι κινείται πιο αριστερά από την κλασική διαδρομή. Στο λινκ παρακάτω μπορείτε να δείτε τις νέες διαδρομές.
Η Μικρή Ζήρεια είναι ένα διαμαντάκι. Πέρα από το περπάτημα στις ψηλές κορυφές προτείνεται για ορεινή ποδηλασία, ενώ τα βράχια γύρω από την κορυφή Βουνό Ντουσιάς περιμένουν να ανακαλυφθούν από όσους και όσες επιλέγουν πιο ιδιαίτερους τρόπους για να βγούνε ψηλά.
Στο χωριό Κεφαλάρι βρίσκεται ο ξενώνας “Αρχοντικό Κεφαλάρι” και είναι ιδανικός για διανυκτέρευση. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2747 022200, 6945342202 site
κείμενο – βίντεο – φωτογραφίες: Πάνος Μπαμπαλούκας
Ορειβατικός χάρτης της περιοχής
