Η Μικρή Ζήρεια αποτελεί τη βορειοανατολική απόληξη του όρους Κυλλήνη. Λόγω προσανατολισμού η κορυφή της παραμένει χιονισμένη για πολλούς μήνες, ενώ κάποιες χρονιές δέχεται ιδιαίτερα μεγάλες ποσότητες χιονιού. Η ψηλότερη κορυφή αγγίζει τα 2.100 μ. και η ανάβαση πολλές φορές γίνεται με μεγάλη δυσκολία ειδικά όταν το χιόνι είναι μαλακό.
Δυτικά του βουνού βρίσκεται η Μεγάλη Ζήρεια, ενώ ανάμεσά τους υπάρχει το φαράγγι της Φλαμπουρίτσας. Οι τρεις κορυφές που ξεπερνούν τα 2.000μ, είναι αρκετά κοντά ώστε να μπορεί κανείς να τις επισκεφθεί σε μία μέρα. Από την Τσούμα, την πιο απομακρυσμένη από τις τρεις, διακρίνεται τόσο η Μεγάλη Ζήρεια όσο και το φαράγγι, που χωρίζει τα δύο βουνά. Στο βουνό κυριαρχούν τα έλατα, με τα εντυπωσιακά μαυρόπευκα να καταλαμβάνουν μικρότερες εκτάσεις. Στα λιβάδια αναπτύσσονται γκορτσιές και αγριοκορομηλιές, ενώ περισσότερα είδη χλωρίδας συναντώνται μέσα στο φαράγγι εξαιτίας του νερού που συγκεντρώνεται εκεί.
Στην ευρύτερη περιοχή συναντάμε δύο γνωστές λίμνες, τη Στυμφαλία και τη λίμνη Δασίου. Η δεύτερη σχηματίζεται από το λιώσιμο του χιονιού, ενώ τις περισσότερες χρονιές ξεραίνεται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Αντίθετα η λίμνη Στυμφαλία έχει νερό όλο το χρόνο, αν και ένα μεγάλο μέρος του νερού δεν είναι ορατό, εξαιτίας της εκτεταμένης βλάστησης που σχηματίζουν οι καλαμιώνες. Η λίμνη Στυμφαλία είναι προστατευόμενος βιότοπος Natura 2000.
Η περιοχή έχει πολλά να προσφέρει στους πεζοπόρους. Ιδανική εποχή για μια επίσκεψη στο βουνό είναι την άνοιξη, αφού λιώσουν τα χιόνια. Ωστόσο, τις κρύες μέρες του χειμώνα, όταν το χιόνι είναι παγωμένο, συνιστά μια καλή πρόταση για όσους επιθυμούν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στη χειμερινή ορειβασία.
Κορυφή
2.110μ.
Αποστάσεις
Αθήνα: 136χλμ.
Θεσσαλονίκη: 585χλμ.
Καταφύγιο
Ένωση Ορειβατών Φυσιολατρών (χωριό Κεφαλάρι): τηλ (+30) 210 38 070 93
Προτεινόμενη διαδρομή
Χωριό Κεφαλάρι – κορυφή. Το μονοπάτι ξεκινάει από τον ορειβατικό ξενώνα (ΕΟΦ) που βρίσκεται δεξιά από την κεντρική πλατεία του χωριού δίπλα σε μια εκκλησία. Δεν υπάρχει ορειβατική ταμπέλα που να μας δείχνει την πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε, ωστόσο το μονοπάτι είναι ευκρινές. Φεύγουμε δεξιά από τον ξενώνα και ανηφορίζουμε περνώντας δύο φορές μέσα από ένα ρέμα χωρίς νερό. Στην αρχή της διαδρομής συναντάμε μία βρύση για ζώα ενώ αραιά υπάρχουν και ορειβατικοί κούκοι. Σύντομα θα βρούμε και ένα παλιό μεταλλικό ορειβατικό σήμα πάνω σε πεύκο. Στη συνέχεια, και αφού περάσουμε μέσα από ένα στενό πέρασμα ανάμεσα σε θάμνους, φτάνουμε σε δασικό δρόμο.
Περνάμε απέναντι στο πλάτωμα και συνεχίζουμε την πορεία μας προς τα αριστερά για το ρέμα. Φτάνοντας στο ρέμα συνεχίζουμε δεξιά από αυτό ενώ για λίγο το μονοπάτι γίνεται απότομο. Σύντομα φτάνουμε σε πλάτωμα με μικρά δέντρα και η σήμανση περιορίζεται σε κορδέλες δεμένες στα κλαδιά. Προσοχή, σε κάποια σημεία το μονοπάτι έχει πυκνή βλάστηση και με πολλά χιόνια είναι σχετικά εύκολο να μπερδευτούμε.
Διασχίζουμε το ελατόδασος και μετά από ένα κλειστό κομμάτι φτάνουμε σε ένα μεγάλο οροπέδιο. Στα αριστερά μας και λίγο μακρύτερα υπάρχει μία στάνη και δασικός δρόμος. Κινούμαστε προς τα αριστερά και ακολουθούμε τη συστάδα των δέντρων.
Για να εντοπίσουμε την είσοδο του μονοπατιού στο δάσος, αναζητάμε το πηγάδι Μούτσιου. Το πηγάδι είναι εμφανές και τα τελευταία χρόνια χτίστηκε ξανά από τους ντόπιους. Η σήμανση συνεχίζεται με κορδέλες, ενώ αραιά υπάρχουν και κόκκινα μεταλλικά σημάδια στα δέντρα. Μετά από μερικά ανοίγματα του δάσους αρχίζουμε να ανηφορίζουμε μέσα από ξερό ρέμα. Το μονοπάτι σε γενικές γραμμές είναι ευκρινές και με λίγη προσοχή θα μας οδηγήσει σωστά.
Λίγο πριν τελειώσει το δάσος φτάνουμε σε χαρακτηριστικό πλάτωμα. Ευθεία μπροστά μας βλέπουμε να ορθώνονται αρκετά βράχια ανάμεσα από έλατα. Εμείς συνεχίζουμε δεξιά από τα βράχια ακολουθώντας τις κορδέλες. Ανηφορίζουμε προς την κορυφογραμμή από όπου εμείς κρίνουμε εύκολο και ασφαλές. Περνάμε ανάμεσα από τα τελευταία δέντρα και φτάνουμε στο αλπικό κομμάτι. Στο σημείο που τελειώνουν τα δέντρα κινούμαστε για λίγη ώρα προς τα αριστερά για να κερδίσουμε ύψος. Το μονοπάτι πλέον δεν είναι εμφανές. Φτάνουμε στο διάσελο, από όπου στα αριστερά μας βλέπουμε την κορυφή Βουνό Ντουσιάς 2.088μ, ενώ δεξιά και λίγο μακρύτερα βρίσκεται η κορυφή Χιόνι με υψόμετρο 2.110μ.
Ιστορικά στοιχεία
Σύμφωνα με την μυθολογία, σε ένα σπήλαιο της Κυλλήνη γεννήθηκε ο Ερμής, ο οποίος λατρευόταν σε ολόκληρη την περιοχή της Ευρωστίνης. Καρπός του έρωτα της νύμφης Μαίας με το Δία, ο μικρός θεός δραπέτευσε από τη σπηλιά το πρώτο βράδυ της γέννησης του και έφτασε μέχρι τη Θεσσαλία, όπου έκλεψε τα βόδια του Απόλλωνα.
Επιστρέφοντας στην Κυλλήνη, ανακάλυψε μια χελώνα, από το καβούκι της οποίας έφτιαξε μια λύρα- το πρώτο μυθικό μουσικό όργανο. Τελικά, η λύρα τον έσωσε από το μένος του Απόλλωνα, ο οποίος τη δέχτηκε ως αντάλλαγμα για τα χαμένα βόδια. Από τότε, μία από τις κορυφές της Κυλλήνης ονομάζεται Χελυδορέα, που σημαίνει εκδορά χελώνας.
Αξιοθέατα
Στη δυτική πλευρά της Κοιλάδας της Φλαμπουρίτσας και σε υψόμετρο 1.700 μ. βρίσκεται το μεγαλοπρεπές σπήλαιο, έκτασης 1.200 τ.μ., όπου λέγεται ότι γεννήθηκε ο Ερμής. Οι επτά θάλαμοι του είναι φυσικά διακοσμημένοι με σπάνια λευκά πετρώματα και γλυπτά από σταλακτίτες και σταλαγμίτες.
Αξίζει, ακόμα, μία επίσκεψη στις ιαματικές πηγές των Λουτρών Κυλλήνης, μέσα στο δάσος και δίπλα στα ρωμαϊκά ερείπια, καθώς και στα αρχαιολογικά κατάλοιπα της πόλης της Αρχαίας Κυλλήνης, που κατοικήθηκε σχεδόν αδιάλειπτα από τους παλαιολιθικούς χρόνους.
Σκι
Το πιο κοντινό χιονοδρομικό κέντρο βρίσκεται στη Μεγάλη Ζήρεια. Είναι σχετικά μικρό και έχει φτιαχτεί σε υψόμετρο 1.500 μ. Είναι κατάλληλο για πρωτάρηδες και για οικογένειες με παιδιά.
Διάσχιση Μικρής Ζήρειας – Στέκος – Βουνό Ντουσιάς – Χιόνι
