Η Μεγάλη Ζήρεια αποτελεί γνωστό χειμερινό προορισμό τόσο για την ομορφιά της όσο και για το μικρό χιονοδρομικό κέντρο το οποίο είναι άριστο για κόσμο που κάνει τις πρώτες του καταβάσεις.
Χαμηλότερα βρίσκεται η κοιλάδα της Φλαμπουρίτσας και ανατολικά διακρίνεται η Μικρή Ζήρεια. Το βουνό έχει σχετικά ήπιο ανάγλυφο και με καλή χιονόστρωση είναι μια καλή πρόταση για ορειβατικό σκι.
Πέρα όμως από το χιόνι η περιοχή είναι κατάλληλη για ποδήλατα βουνού και για πεζοπόρους που απλά θέλουν να κάνουν μια βόλτα στη φύση. Η ψηλότερη κορυφή αγγίζει τα 2.374μ. και ακολουθεί ο Προφήτης Ηλίας ο οποίος βρίσκεται νοτιότερα.
Περιμετρικά του αλπικού υπάρχει μεγάλο δάσος με πεύκα και έλατα όπως και με λιγοστούς κέδρους. Όλες οι εποχές είναι κατάλληλες για μια επίσκεψη στην περιοχή.
Διαδρομή
Η διαδρομή ξεκινάει από το χιονοδρομικό κέντρο που βρίσκεται πάνω από το χωριό Άνω Τρίκαλα και ανηφορίζει μέχρι την ψηλότερη κορυφή.
Ξεκινάμε από το πάρκινγκ με νοτιοδυτική κατεύθυνση περπατώντας σε μεγάλο πλάτωμα. Σε 15 λεπτά θα δούμε μια μεγάλη στάνη με σπίτι και λίγο παραπάνω θα φτάσουμε στο καταφύγιο. Καλό είναι να ξέρουμε ότι υπάρχει άλλο ένα καταφύγιο ακριβώς δίπλα στο χιονοδρομικό. Εμείς θα πρέπει να βρούμε αυτό που είναι το πιο ψηλό.
Φτάνοντας στο καταφύγιο μπορούμε να συνεχίσουμε από το μονοπάτι που οδηγεί σε μια απότομη πλαγιά ή να φύγουμε δεξιά πίσω από το καταφύγιο τραβερσάροντας προς τα πάνω (αυτή τη διαδρομή επιλέξαμε και φαίνεται στις φωτογραφίες). Η πεζοπορία εδώ είναι λίγο πιο δύσκολη εξαιτίας του ανώμαλου εδάφους.
Αφού φτάσουμε στον ώμο συνεχίζουμε προς τα αριστερά και περπατάμε πάντα στο ψηλότερο του σημείο. Ο ώμος μας οδηγεί αρκετά πιο ψηλά στη βάση της κορυφής. Η πορεία είναι εμφανέστατη μέχρι εκεί και έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το κλασικό μονοπάτι. Ειδικά αν το χιόνι είναι παγωμένο.
Στη συνέχεια θα δούμε κάτι σαν μεγάλο λούκι που χωρίζει το βουνό στα δύο. Εκεί είναι πιο ασφαλές να συνεχίσουμε από την αριστερή πλευρά και να κυκλώσουμε την κορυφή. Δηλαδή να την προσεγγίσουμε από αριστερά προς τα δεξιά.
Η ανάβαση μέχρι εκεί είναι σχετικά ήπια και με παγωμένο χιόνι πάμε ακόμη πιο γρήγορα. Με μαλακό χιόνι όλα αλλάζουν προς το χειρότερο και η πεζοπορία μπορεί να γίνει αρκετά πιο δύσκολη. Η διαδρομή με επιστροφή διαρκεί περίπου 6 ώρες ανάλογα πάντα με την ποιότητα του χιονιού.
Εμείς στην επιστροφή επιλέξαμε να μπούμε στο μεγάλο λούκι που διακρίνεται στα μέσα της διαδρομής. Αυτό το λούκι το επιλέγουν όσοι κατηφορίζουν με ορειβατικά σκι η σνόουμπορντ. Είναι κάπως απότομο αλλά δεν έχει κάποια φοβερή δυσκολία. Αν το βουνό όμως είναι φορτωμένο με πολλά χιόνια δεν αποτελεί την πιο ασφαλή επιλογή.
κείμενο – φωτογραφίες – βίντεο: Πάνος Μπαμπαλούκας
