Πλησιάζοντας στην Κόνιτσα, το πρώτο πράγμα που αντικρίζει κανείς είναι το πανέμορφο δάσος με τη μαύρη πεύκη, που δεσπόζει ανατολικά του χωριού. Οι πλαγιές είναι κατάφυτες από καλοσχηματισμένα πεύκα, που φτάνουν μέχρι την κορυφή.
Η Τραπεζίτσα φημίζεται για το δάσος της και αποτελεί έναν από τους καλύτερους καλοκαιρινούς προορισμούς για ορειβασία. Ακόμη και με καύσωνα, το δάσος και ο προσανατολισμός του ορειβατικού μονοπατιού επιτρέπουν στον πεζοπόρο να κινείται στη σκιά καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάβασης μέχρι και την κορυφή. Πιο ψηλά υπάρχουν και αρκετά ρόμπολα, ενώ χαμηλότερα συναντώνται και μικρές συστάδες από οξιές και άλλα φυλλοβόλα, όπως και λίγα έλατα.
Απέναντι από την κορυφή του βουνού ξεδιπλώνεται πανοραμικά η Γκαμήλα και οι υπόλοιπες κορυφές της Τύμφης, ενώ βορειότερα και ανατολικά φαίνεται ο Σμόλικας με το ψηλότερο σημείο του να ξεπερνά τα 2.600μ. Χαμηλότερα κινείται ο ποταμός Αώος, μέχρι που χύνεται στην πεδιάδα της Κόνιτσας και ακολουθεί τον δρόμο για την Αλβανία.
Η χλωρίδα της περιοχής περιλαμβάνει 897 είδη, από τα οποία τα 122 είναι ιδιαίτερα σημαντικά. Τα 50 είναι ενδημικά (17 απειλούμενα και 22 ενδημικά της Πίνδου), τα 46 είναι απειλούμενα και τα 65 προστατευόμενα. Όσον αφορά την πανίδα, έχουν καταγραφεί 42 είδη, από τα οποία τα περισσότερα είναι νυκτόβια. Έτσι κατά τη διάρκεια της ημέρας το δάσος μοιάζει έρημο από ζωή.
Στα σαρκοφάγα συμπεριλαμβάνονται αρκούδες, λύκους, νυφίτσες, αλεπούδες κ.α., ωστόσο είναι πολύ σπάνιο και δύσκολο να τα συναντήσουμε. Η εκτεταμένη δασοκάλυψη της περιοχής και τα απόκρημνα βραχώδη σημεία προσφέρουν καταφύγιο σε αρκετά πτηνά. Έχουν παρατηρηθεί 158 είδη, τα περισσότερα εκ των οποίων φωλιάζουν στις παρόχθιες περιοχές, ενώ τα αρπακτικά βρίσκουν καταφύγιο στους γκρεμούς.
Καλύτερη εποχή για να επισκεφτεί κανείς την Τραπεζίτσα είναι η άνοιξη, αφού λιώσουν τα χιόνια, καθώς και όλο και το καλοκαίρι. Τον χειμώνα με πολλά χιόνια το μονοπάτι δεν είναι ευκρινές και η ομοιομορφία του δάσους μπερδεύει τον πεζοπόρο. Επίσης, αν και μοιάζει προσιτό, το βουνό, έχει κάποια σημεία τα οποία χρειάζονται προσοχή, ιδιαίτερα στη μέση της διαδρομής και στο τελείωμα πριν την κορυφογραμμή.
Κορυφή
2.024μ. (Τραπεζίτσα)
Αποστάσεις
Αθήνα: 514χλμ.
Θεσσαλονίκη: 270χλμ.
Καταφύγια
Δεν υπάρχουν ορειβατικά καταφύγια
Προτεινόμενη διαδρομή
Από την Κόνιτσα ακολουθούμε τον κεντρικό δρόμο που πηγαίνει προς το χωριό Παλαιοσέλι. Ανηφορίζοντας, θα συναντήσουμε το εκκλησάκι της Παναγίτσας στο οποίο υπάρχει πηγή. Αυτό το σημείο προτείνεται για βραδινή κατασκήνωση πριν την ανάβαση. Το μονοπάτι βρίσκεται λίγο πιο πάνω απέναντι από δύο γήπεδα και την πίστα 4Χ4 στο δεξί μας χέρι.
Ψάχνουμε για τα ορειβατικά σημάδια και τα ακολουθούμε πιστά. Στην αρχή, χρειάζεται προσοχή γιατί η σήμανση είναι αραιή. Το μονοπάτι πηγαίνει ευθεία προς το βουνό και αριστερά, περνώντας πάνω από ένα μικρό ξέφωτο. Σύντομα μπαίνουμε στο δάσος διασχίζοντας δύο μικρούς δασικούς δρόμους. Τα ορειβατικά σημάδια βρίσκονται επάνω στα μαυρόπευκα τα οποία μας προσφέρουν σκιά καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάβασης.
Ανηφορίζοντας, θα φτάσουμε σε ένα σημείο που έχει γίνει μεγάλη κατολίσθηση. Αργότερα θα χρειαστεί να περάσουμε σάρες, ενώ σε ένα σημείο το μονοπάτι έχει καταστραφεί και γλιστράει. Από κάτω υπάρχει γκρεμός και καλό είναι να αποφύγουμε αυτό το πέρασμα. Υπάρχει νέα χάραξη, που αποφεύγει το σημείο αυτό ακριβώς από πάνω δεξιά.
Συνεχίζουμε και σε λίγο βγαίνουμε ξανά στο αρχικό μονοπάτι. Στις διακλαδώσεις θα κινηθούμε αριστερά, όπως μας ειδοποιούν και οι ορειβατικές ταμπέλες, οι οποίες τον χειμώνα θάβονται στο χιόνι. Μετά από λίγο φτάνουμε σε μία ράχη την οποία και ανεβαίνουμε κάθετα, με το πρόσωπό μας στραμμένο προς την κορυφογραμμή, και σε λίγη ώρα κατευθυνόμαστε πάλι προς τα αριστερά. Σε αυτό το σημείο θα δούμε τα πρώτα ρόμπολα, τα οποία αντικαθιστούν δειλά – δειλά τα μαυρόπευκα.
Στο τελευταίο κομμάτι πριν βγούμε στην κορυφογραμμή χρειάζεται προσοχή για να μην χάσουμε τα σήματα. Κάποια από αυτά έχουν πέσει από τα δέντρα, ενώ το μονοπάτι δεν είναι ευκρινές. Κατευθυνόμαστε προς την κορυφογραμμή, ανηφορίζοντας σε γλιστερό χώμα με μεγάλη κλίση, και σύντομα φτάνουμε πάνω. Η κορυφή βρίσκεται στο δεξί μας χέρι, όπου υπάρχει και ταμπέλα.
Εάν θέλουμε, μπορούμε να κάνουμε αναρρίχηση για λίγα μέτρα στα βράχια για να φτάσουμε στο ψηλότερο σημείο. Η θέα από εδώ είναι μαγευτική. Μπορούμε να δούμε όλη την κορυφογραμμή της Τύμφης και τα υπόλοιπα βουνά της γειτονιάς.
Για να κατέβουμε χρειάζεται πολλή προσοχή. Η σήμανση έχει γίνει μόνο στην πορεία της ανάβασης και στην κατάβαση τα σήματα δεν φαίνονται. Είναι πολύ εύκολο να χάσουμε το μονοπάτι, ειδικά εάν πραγματοποιούμε την πρώτη μας ανάβαση. Η Τραπεζίτσα αποτελεί μια καλή πρόταση για καλοκαιρινή πεζοπορία, λόγω της εκτεταμένης σκιάς που έχει μέχρι την κορυφή. Τον χειμώνα με χιόνια το μονοπάτι χάνεται και το πυκνό δάσος δημιουργεί αρκετά προβλήματα στους ορειβάτες. Καλό είναι την πρώτη μας επαφή με το βουνό να την κάνουμε καλοκαίρι.
Αξιοθέατα
Η περιοχή διαθέτει πολλές επιλογές για μονοήμερες αποδράσεις. Με έδρα την Κόνιτσα, μπορούμε να επισκεφτούμε τα Ζαγοροχώρια, τον εθνικό δρυμό Βίκου- Αώου, να κολυμπήσουμε στον Αώο δίπλα στο πέτρινο γεφύρι της Κόνιτσας και βέβαια να κάνουμε ορειβασία στα γύρω βουνά. Μια μικρή πεζοπορική διαδρομή που ξεκινάει από το γεφύρι της Κόνιτσας είναι το μονοπάτι – δρόμος που οδηγεί στη μονή Στομίου. Η διάρκεια της πεζοπορίας δεν ξεπερνά την μιάμιση ώρα. Καλό είναι η διαδρομή να μην γίνεται τις βροχερές ημέρες, καθώς σε μερικά σημεία πέφτουν πέτρες.
Μέσα στην Κόνιτσα, μπορούμε να δούμε το Τζαμί που έχτισε το 1536 ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής, ενώ αξίζει ο περίπατος μέχρι το αρχοντικό «Το σπίτι της Χάμκως», όπως και η επίσκεψη στο παλιό νηπιαγωγείο κοντά στο γεφύρι του Αώου, όπου λειτουργεί έκθεση φωτογραφίας.
Σκι
Δεν υπάρχουν χιονοδρομικά κέντρα στο βουνό.