Ο Όλυμπος αποτελεί σημείο αναφοράς για τους λάτρεις της φύσης και των υψομέτρων. Αν και είναι αποκομμένος από τον κυριότερο ορεινό όγκο της Ελλάδος (Πίνδος), χιλιάδες ορειβάτες ανηφορίζουν κάθε χρόνο τις πλαγιές του, αναζητώντας τα όριά τους. Τα καλοδιατηρημένα του μονοπάτια αλλά και οι αναρριχητικές διαδρομές μαγνητίζουν τον επισκέπτη και δημιουργούν το κατάλληλο πεδίο για περιπέτεια.
Τα καταφύγια του βουνού λειτουργούν από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο, ενώ τους χειμερινούς μήνες η διανυκτέρευση γίνεται στους προθάλαμους τους και στα καταφύγια έκτακτης ανάγκης. Όπως κάθε βουνό έτσι και ο Όλυμπος έχει τα μυστικά του στις χειμερινές αναβάσεις και καλό είναι πριν από κάθε εξόρμηση ο ορειβάτης να γνωρίζει ποιες διαδρομές προτείνονται για μεγαλύτερη ασφάλεια.
Συγκεκριμένα, το καλοκαίρι οι περισσότεροι ορειβάτες ανηφορίζουν από την τοποθεσία Πριόνια μέχρι το καταφύγιο Σπήλιος Αγαπητός, και απο εκεί επιλέγουν αν θα προσεγγίσουν την κορυφή από αριστερά ή δεξιά.
Το χειμώνα, η ασφαλέστερη διαδρομή ξεκινά από την τοποθεσία Γκορτσιά και οδηγεί στο Λαιμό και το οροπέδιο των Μουσών. Εναλλακτικά, μπορεί κανείς να ανέβει στις κορυφές του βουνού με ασφάλεια από το στρατόπεδο Κ.Ε.Ο.Α.Χ., στα νότια, ακόμα και με ορειβατικά σκι. Πάντως, οι πιο πολλοί ορειβάτες περνούν το βράδυ τους στο καταφύγιο Γιόσος Αποστολίδης στα 2.700μ. Από εδώ προσεγγίζονται οι δυο ψηλότερες κορυφές του βουνού, Στεφάνι και Μύτικας.
Εξαιτίας του ελληνικού κλίματος, τις περισσότερες ημέρες του χρόνου το χιόνι είναι μαλακό και κατά συνέπεια ο κατάλληλος εξοπλισμός είναι απαραίτητος. Ορισμένοι ριψοκίνδυνοι δοκιμάζουν την ανάβαση στην κορυφή ακόμη και μετά από βροχή, πολλαπλασιάζοντας την πιθανότητα θανατηφόρου ατυχήματος. Τα τελευταία μέτρα για την κορυφή γίνονται σε μεγάλη κλίση μέσα σε λούκι με βράχια και είναι πολύ εύκολο να γλυστρήσει κανείς. Ωστόσο, στο βουνό ανεβαίνουν από πιτσιρίκια μέχρι ηλικιωμένοι.
Κορυφή
(Μύτικας) 2.917μ
Αποστάσεις
Αθήνα: 419χλμ
Θεσσαλονίκη: 90χλμ
Καταφύγια
Σπήλιος Αγαπητός: τηλ. 23520 81800, 81329
Γιόσος Αποστολίδης: τηλ.(+30) 23510 82840, (+30) 2310 224710, Νίκος Τσαβδάρης (+30) 6939 777064, Λάζαρος Μποτέλης (+30) 6948 043655
Χρήστος Κάκαλος: τηλ. 2352 100 009, 6937 306019, 6937 361689
Πετρόστρουγκα: τηλ. 2310 310649, [email protected]
Κρεβάτια: τηλ. 6971 773070, 6938 186984
Προτεινόμενη διαδρομή
Πριόνια – Σπήλιος Αγαπητός- Σκολιό: Αφήνουμε πίσω μας το Λιτόχωρο και ανηφορίζουμε ακολουθώντας τις ταμπέλες για Όλυμπο και Πριόνια. Η διαδρομή με αυτοκίνητο διαρκεί περίπου μισή ώρα και περνάει μέσα από αειθαλή και φυλλοβόλα δέντρα (οξιές, ρόμπολα). Στο τέλος του δρόμου αφού οδηγήσουμε τα τελευταία μέτρα σε χωματόδρομο φτάνουμε σε πάρκινγκ όπου λειτουργεί και ταβέρνα (Πριόνια). Από εδώ ξεκινά η πεζοπορική διαδρομή.
Το μονοπάτι που οδηγεί στο καταφύγιο (Σπήλιος Αγαπητός) είναι από τα πιο περπατημένα του βουνού με καλή σήμανση και χωρίς τεχνικές δυσκολίες. Πηγή υπάρχει μόνο σε αυτό το σημείο της διαδρομής (πάρκινγκ). Κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας δεν υπάρχει νερό παρά μόνο στο καταφύγιο όπου πωλούνται εμφιαλωμένα. Ξεκινάμε τη διαδρομή μας μέσα στο δάσος οξιάς και λίγο αργότερα αρχίζουν τα ρόμπολα τα οποία μας συντροφεύουν μέχρι το καταφύγιο. Ως εδώ χρειαζόμαστε περίπου 2,5 με 3 ώρες.
Από τον Σπήλιο Αγαπητό και πάνω το τοπίο αλλάζει. Αραιώνουν τα δέντρα και περνάμε στο αλπικό κομμάτι με τη χαρακτηριστική χαμηλή βλάστηση και πολλές αποκολλημένες πέτρες, οι οποίες κάνουν τη ζωή μας δύσκολη. Προσοχή χρειάζεται λίγο μετά το καταφύγιο όπου το μονοπάτι χωρίζει στα δύο. Εμείς ακολουθούμε αυτό με κατεύθυνση το Σκολιό (αριστερό), ενώ το δεξί συνεχίζει για το οροπέδιο Μουσών και τα ψηλότερα καταφύγια του βουνού (Κάκαλος, Γιόσος Αποστολίδης).
Στη συνέχεια θα συναντήσουμε ταμπέλα που δείχνει το μονοπάτι για Σκολιό, ενώ δεξιά μας βρίσκονται τα Ζωνάρια και το μονοπάτι για την κορυφή του Μύτικα. Το ίδιο μονοπάτι συνεχίζει μέχρι το οροπέδιο Μουσών. Οπότε, σε περίπτωση που δε θέλουμε να ανέβουμε ψηλά, μπορούμε να κάνουμε μια κυκλική διαδρομή και να βρεθούμε ξανά στο καταφύγιο, από όπου ξεκινήσαμε το δεύτερο κομμάτι της διαδρομής.
Εφόσον παραμείνουμε στο μονοπάτι, συνεχίζουμε ευθεία στο τελευταίο τμήμα της διαδρομής. Το βουνό πλέον είναι αλπικό και άγριο ενώ η πορεία μοιάζει ατελείωτη. Με υπομονή και μετά από δυο ώρες περίπου φτάνουμε στην κορυφή Σκολιό. Από εδώ βλέπουμε την κορυφή του Μύτικα, το Στεφάνι καθώς και πολλές ακόμη κορφές στα ανατολικά και νότια του βουνού.
Ιστορικά στοιχεία
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι το βουνό ήταν τόπος κατοικίας των δώδεκα θεών. Αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν φέρει στο φως ίχνη ανθρώπινης παρουσίας από την εποχή του σιδήρου ενώ σε πολλά σημεία του βουνού τελούνταν θυσίες προς τους θεούς μέχρι και τους ιστορικούς χρόνους. Η κορυφή του Μύτικα κατακτήθηκε για πρώτη φορά το 1913 από τους Ελβετούς ορειβάτες Frederic Boissonas και Daniel Baud-Bovy και τον Έλληνα οδηγό τους Χρήστο Κάκαλο.
Αξιοθέατα
Κυριότερο αξιοθέατο της γύρω περιοχής αποτελεί ο αρχαιολογικός χώρος του Δίου, λίγα χιλιόμετρα μακρυά από το Λιτόχωρο. Ήταν μια από τις πιο φημισμένες μακεδονικές πολιτείες, όπως μαρτυρούν τα σωζόμενα αγάλματα και τα καλοδιατηρημένα ψηφιδωτά, που σήμερα εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Δίου- με αντίγραφα σε φυσικό μέγεθος να κοσμούν τον αρχαιολογικό χώρο.
Η επίσκεψη σε ολόκληρο το χώρο διαρκεί αρκετή ώρα και χρειάζεται αρκετό περπάτημα, αλλά σίγουρα αξίζει τον κόπο, αφού θα συναντήσετε τοπία εξαιρετικού φυσικού κάλλους με θέα τον Όλυμπο.
Χιονοδρομικά κέντρα
Το μοναδικό χιονοδρομικό κέντρο του βουνού βρίσκεται εντός στρατιωτικής περιοχής. Η απαραίτητη άδεια εισόδου δίδεται έπειτα από αρκετά χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εντούτοις, από την περιοχή γύρω από το στρατόπεδο ξεκινά ίσως η ομαλότερη ανάβαση για τις ψηλές κορυφές με ορειβατικά σκι. Από εδώ μπορείτε να φτάσετε ως και την κορυφή του Σκολιού για να δείτε τον Μύτικα και το Στεφάνι.
