Ο Ολίγυρτος βρίσκεται δίπλα στη λίμνη Στυμφαλία της ορεινής Κορινθίας. Η ευρύτερη περιοχή έχει πολλά βουνά με κορυφές που αγγίζουν τα 2.000μ. με πιο γνωστά τη Μεγάλη και Μικρή Ζήρεια. Δυτικά γειτονεύει με τη Ντουρντουβάνα και στο νότο πιο μακριά με το Μαίναλο.
Η ψηλότερη κορυφή του Ολίγυρτου ονομάζεται Σκίπιζα με υψόμετρο 1.935μ. Η πιο απομακρυσμένη αλπική κορυφή είναι το Γκριμπίνι και βρίσκεται δυτικά. Ανάμεσα από τη Σκίπιζα και το Γκριμπίνι μεσολαβούν και άλλες κορυφές με υψόμετρο κοντά στα 1.800μ. σχηματίζοντας μια όμορφη κορυφογραμμή.
Οι περισσότερες ορειβατικές εξορμήσεις καταλήγουν στην κύρια κορυφή του βουνού με λιγότερους πεζοπόρους να επισκέπτονται τη δυτική πλευρά. Ωστόσο η κορυφή Γκριμπίνι με υψόμετρο 1.831μ. αποτελεί μια εναλλακτική και ιδιαίτερη ορειβατική πρόταση για μια μονοήμερη εκδρομή.
Η ανατολική πλευρά της κορυφής είναι αρκετά ήπια ενώ η βόρεια και η δυτική έχει γκρεμούς και προσφέρεται για χειμερινές αναβάσεις με τον ανάλογο εξοπλισμό. Ενδιαφέρον έχουν και οι δολίνες που υπάρχουν στο βουνό όπως και οι βράχινοι σχηματισμοί. Οι δολίνες δημιουργούνται είτε από την κατάρρευση της οροφής υπόγειων σπηλαίων είτε από την ασβεστολιθική διάβρωση του εδάφους.
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό είναι τα πολλά βράχια που βρίσκονται διάσπαρτα παντού. Σε σχέση με άλλα αλπικά βουνά που έχουν χώμα με νανώδης αλπική βλάστηση ο Ολίγυρτος έχει άγριο έδαφος που κουράζει στην πεζοπορία.
Διαδρομή
Ξεκινάμε από το χωριό Λαύκα ανηφορίζοντας προς τα τελευταία σπίτια από τη δεξιά πλευρά του ρέματος. Στο σημείο που ο δασικός δρόμος στρίβει δεξιά εμείς μπαίνουμε στο μονοπάτι. Υπάρχει μια κορδέλα που μας δείχνει την είσοδο.
Σύντομα περνάμε στην αριστερή πλευρά του ξερού ρέματος. Περπατάμε σταθερά μέσα στο μονοπάτι και σε κάθε συνάντηση με το δασικό δρόμο ακολουθούμε τη σήμανση και τις κορδέλες μπαίνοντας ξανά σε αυτό. Πλησιάζοντας το εκκλησάκι του Αγίου Σωτήρα θα περπατήσουμε στο δασικό δρόμο. Στον Άγιο Σωτήρα υπάρχει πηγή με την τοποθεσία να είναι κατάλληλη για κατασκήνωση.
Αφού περάσουμε την εκκλησία περπατάμε για λίγο ακόμη στο δασικό δρόμο και σε περίπου 100 μέτρα θα δούμε στα δεξιά μας μια ακόμη κορδέλα και το μονοπάτι που οδηγεί στο αλπικό. Το μονοπάτι από εδώ και πέρα ανηφορίζει αρκετά απότομα και ειδικά τους χειμώνες με αρκετό χιόνι είναι εύκολο να το χάσουμε.
Συνεχίζουμε με προσοχή μέχρι να φτάσουμε στο αλπικό τμήμα όπου υπάρχει ένας σταυρός. Σε αυτό το σημείο αφήνουμε την κύρια διαδρομή που οδηγεί στην Σκίπιζα και συνεχίζουμε δεξιά προς το Γκιμπίνι. Η διαδρομή πλέον γίνεται εκτός μονοπατιού και θα πρέπει να χαράξουμε τη δικιά μας πορεία από όπου κρίνουμε ότι είναι πιο εύκολη και ασφαλής.
Η μορφολογία του εδάφους μας οδηγεί πότε δεξιά και πότε αριστερά ανάμεσα από βράχια. Στο βάθος χαμηλότερα θα δούμε ένα μεγάλο πλάτωμα όπου βρίσκεται και μια δολίνη. Φτάνοντας εκεί συνεχίζουμε απέναντι ανηφορίζοντας μια σχετικά ήπια πλαγιά. Στο τέλος της κοπιαστικής ανάβασης θα δούμε απέναντι το στόχο μας. Θα χρειαστεί να κατηφορίσουμε για ακόμη μια φορά μέχρι να βρεθούμε στην τελευταία ανηφόρα προς την κορυφή. Στο τελευταίο κατηφορικό τμήμα συμφέρει να περάσουμε δεξιά από την κορυφή και να τραβερσάρουμε μέχρι το διάσελο.
Από εκεί η πορεία μας είναι ξεκάθαρη. Επιστρέφοντας μπορούμε να ακολουθήσουμε την ίδια διαδρομή ή να κάνουμε όλη την κορυφογραμμή και να κατηφορίσουμε λίγο πριν αρχίσει η ανηφόρα για την Σκίπιζα. Στη δεύτερη περίπτωση η πορεία γίνεται αρκετά πιο μεγάλη χρονικά. Η ορειβατική διαδρομή με το γυρισμό διαρκεί περίπου 7 ώρες ανάλογα με το ρυθμό μας.
κείμενο – φωτογραφίες – βίντεο: Πάνος Μπαμπαλούκας
