Το όρος Αυγό, βόρεια του Χατζή στη νότια Πίνδο, αποτελείται από τρεις κορυφές που ξεπερνούν τα 2.000μ. τη Λουπάτα, τη Μαρόσα και το Αυγό. Πρόκειται για μία από τις πολυάριθμες κορυφές με αυτό το όνομα στον ελλαδικό χώρο- δύο ακόμα υπάρχουν στον Χελμό, ενώ αρκετά γνωστό βουνό είναι το Αυγό της Βάλια Κάλντα, βόρεια από το Μέτσοβο.
Δυτικά του βουνού κυλάει ο Αχελώος και νότια το Βαθύρεμα ενώ περιμετρικά οι πλαγιές του καλύπτονται από δάση ελάτου, με τα μεγαλύτερα σε έκταση να βρίσκονται βόρεια. Στην περιοχή βρίσκουν καταφύγιο πολλά είδη άγριας ζωής, αν και, όπως προκύπτει από επιστημονικές έρευνες, το βουνό με τη μεγαλύτερη ποικιλία πανίδας είναι ο γειτονικός Κόζιακας. Τα μεγάλα θηλαστικά όπως οι αρκούδες, καλύπτουν πολλά χιλιόμετρα σε αναζήτηση τροφής και σύμφωνα με τους κατοίκους των γύρω χωριών κατά καιρούς συναντώνται στους πρόποδες του Αυγού, προς τη μεριά του Αχελώου.
Η ανάβαση στην κορυφή είναι σχετικά εύκολη και χωρίς ιδιαίτερα επικίνδυνα σημεία ενώ δεν απαιτεί ειδικό εξοπλισμό. Πιο δύσκολα προσεγγίζεται η Μαρόσα με τους απότομους γκρεμούς που γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνη το χειμώνα, όταν καλύπτεται με χιόνια. Οι διαδρομές προς τις κορυφές έχουν ως αφετηρία διάφορα χωριά στους πρόποδες του βουνού, με τις πιο δημοφιλείς να ξεκινούν από τα Στουρναραίικα, τη Νέα Πεύκη (Πλοπ), το χωριό Πύρρα και το Νεραϊδοχώρι (Χατζηπέτρι) που βρίσκονται στη βόρεια πλευρά.
Για ορειβάτες που θέλουν να κάνουν τα πρώτα τους βήματα σε χειμερινές συνθήκες η περιοχή έχει πολλά να προσφέρει. Το μεγάλο οροπέδιο που βρίσκεται βόρεια, ανάμεσα στις κορυφές Αυγό και Μαρόσα, είναι ιδανικό σημείο για κατασκήνωση και από εκεί μπορεί κανείς να προσεγγίσει σχεδόν το σύνολο του ορεινού όγκου. Μία εναλλακτική διαδρομή με αρκετές τεχνικές δυσκολίες είναι η κορυφογραμμή που ενώνει το Αυγό με τη Μαρόσα. Το χειμώνα είναι πολύ επικίνδυνη και δεν προτείνεται για άπειρους ορειβάτες. Το καλοκαίρι όμως, μπορεί να γίνει διάσχιση αποφεύγοντας τα απότομα σημεία από δεξιά και αριστερά.
Κορυφή
(Αυγό) 2.148μ.
Αποστάσεις
Αθήνα: 391χλμ.
Θεσσαλονίκη: 311χλμ.
Καταφύγια
Δεν υπάρχουν ορειβατικά καταφύγια στο βουνό.
Προτεινόμενη διαδρομή
Νέα Πεύκη- Κορυφή: Ξεκινάμε από το χωριό Νέα Πεύκη. Φτάνουμε στο καφενείο του χωριού και προχωράμε παράλληλα με το ποτάμι. Μετά από μία αριστερή φουρκέτα, περνάμε πάνω από το ποτάμι και κατευθυνόμαστε δεξιά, ενώ ευθεία ο δρόμος συνεχίζει για Φράξο. Ο χωματόδρομος θα μας οδηγήσει στην εκκλησία πάνω από το χωρίο. Πριν φτάσουμε στο ναό, στρίβουμε αριστερά σε έναν μικρό δασικό δρόμο, ο οποίος έχει αρχίσει να κλείνει από τη βλάστηση.
Σε λίγη ώρα ξαναβρίσκουμε τον κύριο δασικό δρόμο. Στρίβουμε δεξιά και ανηφορίζουμε μέχρι το δασικό κομμάτι. Λίγο πριν αφήσουμε τον δρόμο, περνάμε έξω από μία στάνη, κρατώντας αποστάσεις από τα σκυλιά, τα οποία πάντως δεν δείχνουν διάθεση να πλησιάσουν τους περαστικούς. Συνεχίζουμε στο δασικό δρόμο μέχρι που φτάνουμε σε μία βρύση. Ο δρόμος εδώ σταματά και συνεχίζουμε σε μονοπάτι που ανηφορίζει. Καλό είναι να κάνουμε στάση στην τελευταία συστάδα ελάτων, γιατί ψηλότερα δεν θα ξαναβρούμε σκιά.
Ακολουθούμε το μονοπάτι μέχρι που φτάνουμε στη ράχη του βουνού, με την κορυφή στα δεξιά μας. Ανηφορίζουμε προς αυτήν την κατεύθυνση και σε λίγο διακρίνουμε στα αριστερά μας το μονοπάτι. Εδώ μπορούμε είτε να ακολουθήσουμε το μονοπάτι, το οποίο προσεγγίζει την κορυφή κυκλικά περνώντας από την κορυφή μικρό Αυγό, είτε να ανηφορίσουμε- καταβάλλοντας αρκετά μεγαλύτερη προσπάθεια- κόντρα προς την κορυφή.
Ιστορικά στοιχεία
Ενδιαφέρουσα είναι η ιστορία των χωριών της περιοχής, ξεκινώντας από το Περτούλι, που βρίσκεται στη σκιά των βουνών Νεράϊδα, Κόζιακας, Λουπάτα και Αυγό και αναφέρεται για πρώτη φορά σε γραπτές πηγές των αρχών του 10ου αιώνα μ.Χ. Το 1720, ολόκληρη η περιοχή ερημώθηκε έπειτα από μία επιδημία πανούκλας, ενώ το 1823 κάηκε ολοσχερώς από τον Αρβανίτη Σελιχτάρ Μπόδα μαζί με το Νεραϊδοχώρι και την Πύρρα. Το 1943, το χωριό καταστρέφεται ξανά- αυτή τη φορά, επειδή ήταν η έδρα των ελληνικών αντιστασιακών οργανώσεων. .
Η Νέα Πεύκη αναφέρεται για πρώτη φορά στην Τουρκική απογραφή του 1454/55 ως “Πλοπ”. Το τοπωνύμιο προέρχεται από τη Βλάχικη λέξη “Plopplupu’, που σημαίνει λεύκα. Πατρίδα του Νικολού Στουρνάρη, οπλαρχηγού του αρματολικίου πόρτα κολ (πολιταρχία), που στις 5 Ιουλίου 1821 κήρυξε την επανάσταση στην περιοχή του Ασπροποτάμου, τα Στουρναραίικα πήραν τη σημερινή τους ονομασία το 1929
Αξιοθέατα
Η Νέα Πεύκη, περίπου 63 χλμ. μακριά από τα Τρίκαλα και σε υψόμετρο 850μ., είναι μικρό με λιγοστούς κατοίκους, ενώ το μοναδικό καφέ στο κέντρο του χωριού δεν είναι συνέχεια ανοιχτό. Ακριβώς έξω από το χωριό και κάτω από την ψηλή γέφυρα περνάει το Βαθύρεμα- μια καλή πρόταση για όσους λατρεύουν να εξερευνούν άγνωστα μέρη, μακριά από πολυσύχναστες πεζοπορικές διαδρομές.
Αξίζει οπωσδήποτε μία επίσκεψη στον Αχελώο ακριβώς κάτω από το χωριό Μεσοχώρα, αλλά και στον καταρράκτη “κοριτσαμπήδημα”, στο σημείο όπου βρίσκονται δύο γραφικές γέφυρες, λίγο πριν την είσοδο στα Στουρναραίικα. Σύμφωνα με το θρύλο, από εδώ έπεσαν τρία κορίτσια για να γλιτώσουν από τα χέρια Σαρακηνών ή Τούρκων που τα καταδίωκαν.
Σκι
Δεν υπάρχουν χιονοδρομικά κέντρα στο Αυγό όμως το βουνό προτείνεται για ορειβατικό σκι.
